“ความโลภเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ น่ากลัว และเป็นภัยต่อสังคม”
พ ร ะ อาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ เคยเขียนบทความเอาไว้ สมัยนี้อะไรๆ ก็เปลี่ยนไป
รวมถึงจิตใจของคน ก็มักจะมีเพื่อนที่ชื่อ “โลภ” เข้ามาทำความรู้จักอยู่เสมอ แต่อยู่ที่ว่า คุณมี “สติ”
ในการใช้ชีวิตมากแค่ไหน หรือจะเป็นเหมือน “กา” ตัวนี้?
…..เรื่องกาหลงซาก….
นานมาแล้ว มีซากช้างลอยไปตามกระแสน้ำ กาตัวหนึ่งพบเข้าก็ดีใจ คิดว่าตนเป็นผู้ โ ช ค ดี เพราะจะได้อาหารกินฟรี
โดยไม่ต้องออกแรงไปอีกนาน จึงโผลงจับที่ซากช้างนั้น จิกกิน เ นื้ อ ช้างที่เน่าเปื่อยอิ่ม แล้วก็หลับอยู่บนซากช้างนั้นเอง
ตื่นขึ้นก็กินอีก กินๆ นอนๆ อยู่กับซากช้างนั้น อ ย่ า ง มีความสุข
นานวันเข้า กระแสน้ำก็ไหลออกสู่ทะเล ซากช้างก็พลอยไกลฝั่งออกไปเรื่อยๆ จนถึงกลางมหาสมุทร
พอซากช้างเปื่อยเน่าสื้นไป กาก็มองไม่เห็นฝั่ง เ สี ย แล้ว ถึงจะ พ ย า ย า ม บินกลับ อ ย่ า ง ไร
ก็ไม่สามารถพ้นจากมหาสมุทรได้ จึงหมดแรงจมน้ำ ต ๅ ย ในที่สุด
ในทางธรรม ซากช้างที่ลอยไปตามกระแสน้ำนั้น ท่านเปรียบเหมือนกามคุณ ๕
ได้ แ ก่ รูป เ สี ย ง กลิ่น รส และสัมผัส ที่น่าพอใจ ทำให้เกิดสุข ซึ่งเป็นเรื่องที่ปุถุชนมุ่งแสวงหา
เพราะที่มนุษย์ต้องการ เ งิ น ท อ ง ข้าวของ อาหารการกินหรือที่อยู่อาศัย
ก็เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องมือให้ชีวิต เข้าถึงรูป เ สี ย ง กลิ่น รส และสัมผัส ที่ทำให้เกิดสุขทั้งสิ้น
ไม่นับวัตถุสิ่งของเครื่องปรนเปรอความสุขส่วนเกิน ที่มีอยู่อีกกลาดเกลื่อนมากมาย กามคุณ ๕
จึงเป็นของคู่กับชีวิตมนุษย์
โดยเฉพาะมนุษย์ปุถุชนด้วยแล้ว ก็เปรียบเหมือนอาหารที่จำเป็นกับชีวิตนั่นแหละ
ข้อควร ร ะ วั ง ในเรื่องนี้ก็คือ แม้ต้องมีกามคุณเป็นอาหารของชีวิต แต่ไม่ควรหลงใหลเผลอสติ
ต้องนึกไว้เสมอว่า…. ชีวิตที่ผูกพันกับกามคุณ
ก็เหมือนการอยู่บนซากช้างที่ลอยไกลออกไป ทุ ก ที แล้วฝึกคิดให้เห็นด้านที่เป็น โ ท ษ ของกามคุณ เ สี ย บ้าง
ยินดีในความสุขเหล่านั้นแต่พอประมาณ จึงจะไม่ต้องพบชะตา ก ร ร ม เหมือนกาหลงซากตัวนั้น
เชื่อมั่นใน ศรัทธา
ข้อมูลจาก เอก ส า ร บทความทางศีลธรรมและวัฒนธรรม
