ซื่อสัตย์ ถูก ชายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเลซื่อสัตย์
พย าย ามคิดหาวิ ธีที่จะกลับขึ้นฝั่งสิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ
จะมีเรือซักลำผ่ านมาทางนี้บ้างซื่อสัตย์ ก็ได้ยินเสี ยงเพลงแววมาแต่ไกล
ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสี ยงนั้น มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้
บนเรือลำนั้นมีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้เป็นเรือ
ของความสุขนั่นเองซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของ ความสุข
ความสุข ความสุข ผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน
ก็พูดกับซื่อสัตย์ ว่าไม่ได้หรอก หากผมพาคุณขึ้นมาด้วยผมจะหมดสุข
คุณดูสิ ผู้คนมากมายในสังคมยุคนี้ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข ขอโ ทษนะซื่อสัตย์
ผมรับคุณขึ้นมาไม่ได้พูดเสร็จความสุขก็จากไปผ่ านไปสักครู่หนึ่ง
ตำแหน่ง ก็ผ่ านมาซื่อสัตย์ ตะโกนเรียกตำแหน่ง ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์
ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม ตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออกไป
จากนั้นก็หันมาพูดกับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้นมาอยู่กับผมไม่ได้
คุณรู้ไหม ตำแหน่งที่ผมได้มานั้นมันย ากเย็นสักเพียงใด หากผมพาซื่อสัตย์ อย่ างคุณมาอยู่ด้วย
ผมก็จะสูญเสี ยตำแหน่งไปแน่ ๆ เพราะ ตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย์
ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำตาคลอเบ้า มองตำแหน่งที่รีบออกเรือจากไปอย่ างสิ้นหวัง
รู้สึกสับสนในตนเองเป็นอย่ างยิ่ง หรือ ในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้วอยู่ ๆ
ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้นมา เรือลำหนึ่ง
บรรทุ ก แข่งขัน เป็นจำนวนมากผ่ านมาซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก แข่งขัน แข่งขัน
ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม แข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร
คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเราซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาด
โอกาสอีกแต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ยังไงก็พูดความจริงเสมอ
ผมคือซื่อสัตย์ ห๊า คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชนะอะไร
กับใครที่ไหนได้พูดเสร็จ แข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่ างรวดเร็ว
ในขณะที่ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ ๆ ก็มีน้ำเสี ยงอันเมตตาดังขึ้นว่า ลูกจ๋า
ขึ้นเรือเถิดเมื่อซื่อสัตย์เงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือฉันคือก าลเวลา
ก าลเวลาแนะนำตัว ทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออกไปด้วยความสงสัยมี
แต่ก าลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด ก าลเวลาพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม
ก าลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า พบ.. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่
กลางทะเลตัวข้าก าลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้งความสุข ตำแหน่ง และ แข่งขัน มาหมดแล้ว
สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อนมาเป็นก าลเวลา คือ ทุ กสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะหาย
ไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอมปลอมการแข่งขัน
ก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นานก็จะล้ มเหลวไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์
เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
ขอบคุณที่มา : 108resources
