ตอนที่เรา…ลำบาก ทุ ก อ ย่ า ง จะชัดขึ้น

คนหนึ่ง มองข้ามเราไป

แต่อีกคนกลับมองเห็นเราอยู่ในสายตา

คนหนึ่ง หลงลืมเราไป

แต่อกีคนยังนึกถึงเราเสมอ

คนหนึ่ง เมินเฉยอย่ างไม่มีเยื่อใย

แต่อีกคนให้ความสำคัญกับเรา

คนหนึ่ง ไม่เคยรับฟัง

แต่อีกคนยอมเปิดใจที่จะรับฟังเสมอ

คนหนึ่ง ถอยออกห่างในวันที่

เราหมดผลประโยชน์

แต่อีกคนคอยช่วยทุ กทางทั้ง ๆ ที่

ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

คนหนึ่งไม่เคยเห็นใจ

แต่อีกคนช่วยเหลือทุ กอย่ างที่จะช่วยได้

คนหนึ่ง ปฎิเสธเราทุ กอย่ าง

แต่คนหนึ่งสนับสนุนเราทุ กอย่ าง

คนหนึ่ง ช่วยได้สบาย ๆ แต่ไม่ช่วย

แต่บางคนยอมลำบากเพื่อช่วยเรา

คนหนึ่ง ไม่รั กษาสัญญา

แต่อีกคน รั กษาคำพูดได้เสมอ

คนหนึ่ง ดีแต่พูด รับปาก

แต่ไม่เคยทำ แต่บางคนทำจริงแต่ไม่พูด

คงไม่ต้องพูดถึงว่า คนประเภทไหนที่มีค่ากับชีวิตของเรา แล้วเราจงรั กษ าเขาไว้ให้นานที่สุด

อย่ าไปเสี ยใจกับความจริงที่ได้พบเจอ ให้เราดีใจที่เวลาเจอ

อุ ปสรรคและความลำบากในวันนี้ เพราะมันช่วยกลั่ น ก ร องให้เหลือแต่คนที่จริงใจกับเราได้รู้ว่า

อะไรคืออะไร และยอมตัดใจที่จะสู ญ เ สี ย คนบางคนที่ไม่ดีออกไปจากชีวิตบ้าง

แบบไม่รู้สึกเสี ยดายแม้แต่น้อยชีวิตเราทุ กคน จะมีอยู่ช่วงเวลาที่ควรจดจำอยู่เสมอก็คือวันที่เรากำลัง

ล้ ม ลุ ก ค ลุ ก ค ล า นที่มันย ากเย็นกว่าจะก้าวข้ามผ่ านมันไปได้

ให้สังเกตดู ว่ามีใครบ้างที่มองเห็นเรา อยู่ข้างเราแล้วใครกันที่มองข้ามเราไป เวลานี้แหละเป็นจังหวะ

ที่พีคที่สุดในชีวิตเพื่อที่จะเก็บไว้เป็นข้อเตื อนสติในวันข้างหน้า เผื่อวันไหนมีโอกาสได้มองย้อนมา

เราจะได้รู้ว่าเราควรจดจำใครเพื่อ เราควรขอบคุณใคร

ควรจะลืมใครเพื่อจะได้ไม่ต้องรู้จักกันต่อไป

ขอบคุณที่มา : tamnanna