อ ย่ า เ สี ยใจ ในวันหลัง ถ้าวันหนึ่งฉันนั้นเลือกเดินจากไป

ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนเล็ก ๆ ที่ทั้งสองข้างทาง

เป็นเหว ฉันเดินตามใครสักคนเดินตามด้วยความซื่อสัตย์

ตลอดทางฉันเห็นแต่หลังของเขาฉันเดินไปอย่ างเชื่อใจ

และเขาได้หันมามองฉันเป็นระยะ ๆและฉันเองที่เป็นคนเลือก

เดินตามเขาไป และฉันจึงเดินต่อไปเรื่อย ๆในระหว่างทาง

ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ได้โรยเศ ษแก้วทิ้งไว้บนพื้น

ตอนที่เดิน ฉันไม่ทันระวั งอะไร ๆ เพราะตามองอยู่เค้าที่เดินไป

เพราะความไว้ใจฉันรู้สึกเจ็ บที่เท้าแล้ว แต่ฉันก็ยังเดินต่อ

การขอโท ษและการให้อภั ยเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เค้าก็ยังทำอีก

จนในที่สุดพื้นที่เราเดินก็เต็มไปด้วยเศ ษแก้วชิ้นเล็ก ๆมากมาย

ที่คอยตำเท้าฉันอยู่ตลอดแต่มันก็มีบางช่วงที่เป็นพื้นดินธรรมดา

บางช่วงที่เป็นพื้นหญ้านุ่ม ๆแต่เดินไปไม่นานก็กลับไปเจอเศ ษแก้วอีก

มันแปลกตรงที่ ฉันก็ยังคงทนเดินต่อไปเรื่อย ๆคิดแค่ว่าเสี ยดาย

ที่อุตส่าห์เดินตามมาตั้งนานด้วยความหวังจากเสี ยงของเขาที่ตะโก น

มาเรื่อย ๆ ว่าเค้าจะหยุดการกระทำเช่นนี้

แล้วความเจ็ บป วดมันเพิ่มขึ้นมาอีก เมื่อมีเด็ กคนหนึ่งเกิดขึ้นมา จากที่

เดินด้วยน้ำหนักเราแค่คนเดียวกลายเป็นต้องเดิน อุ้มลูกไว้ที่แขน

เพื่อไม่ให้เค้าโดนเศ ษแก้วนั้น ลูกโตขึ้นทุ กวันในที่สุดเราก็เดินมาจนถึง

ทางแยก 2 ทางคือทางตรงทางเดิม ที่แม้ว่ามันมีเศ ษแก้วปะปราย

แต่ก็ยังคงมีหลังที่คุ้นเคย และรอยยิ้มที่จริงใจของเขา

ที่เหมือนคอยให้ความหวัง หรือจะเลี้ยวออกไปอีกทาง

ที่มันโครตมื ดและไม่รู้จะมีอะไรอยู่ข้างหน้าเลยในใจคิดไม่ว่าจะเลือก

ทางไหน เราจะพาลูกไปด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ปล่อยลูก

ฉันมองลงไปที่เท้าของตัวเอง ตอนนี้มันดูไม่เหมือนเท้าอีกแล้ว

มันเต็มไปด้วยบ าดแ ผ ลมันเจ็ บ มันชาวันนี้ฉันตั ดความเสี ยดายเวลาที่

ผ่ านมา ไว้ที่ตรงทางแยกนั้น และเลือกเดินทางใหม่ทางที่ไม่มีใครเดินนำหน้า

ไม่ได้เดินตามใครอีก มันทั้งมืด ทั้งไม่รู้จักเส้นทางแต่อย่ างน้อย ๆ

ทางนี้ก็ไม่มีเศ ษแก้วอีกแล้ว แน่นอนว่าเมื่อไม่มีเศษแก้ว ฉันก็กล้าที่จะวาง

ลูกลงกับพื้นแล้วจับมือกันเดินไปต่อ ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก จากที่เป็นแต่ผู้ตามที่

ซื่อสัตย์ จริงใจฉันรู้ทันทีว่าตอนนี้ฉันต้องมาเป็นผู้นำที่เข้มแข็งแทน

เพราะฉันกำลังจะมีเด็ กอีกคนนึ่งเดินตามหลัง ตอนนี้ฉันยังเดินต่อไม่ค่อยไหว

แต่จากนี้ฉันอาจจะนั่งลง ใช้เวลาในการรักษ าเท้าไปซักพักไม่นานนักหรอก

ฉันจะลุกขึ้นแล้วเดินต่อ เดินไปในทางที่มันมืดๆ นี่แหละ

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ฉันยังอยู่ ฉันยังไม่เป็นไร ฉันจะไปได้โดย

ไม่ต้องเดินตามใครและฉันไม่กลั วอะไรแล้ว

ขอบคุณที่มา : long-oie