1. อภั ยทาน
ในข้อนี้เป็นสิ่งที่ค่อนข้างเป็นเรื่องที่ย ากเลยก็ว่าได้แต่เราเชื่อได้ว่าทุ ก ๆ ท่านนั้นสามารถ
ที่จะทำได้ด้วยความตั้งใจไม่โกรธกับในเรื่องราวที่เกิดขึ้น ไม่เก็บมาคิดให้เป็นเรื่องที่กลุ้มใจ
ในใจของเราในเรื่องของการให้อภั ยนั้นเราสามารถทำได้ง่าย ๆ
โดยใช้พรหมวิหาร 4โดยเริ่มจากการเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา คือการปล่อยวางทั้งสิ้น
สิ่งที่ไม่ดีสำหรับคนที่คนอื่นทำกับเราสักวันนั้นสิ่งเหล่านั้นก็จะย้อนกลับไปหาตัวผู้ทำเอง
ทั้งการกระทำ ความคิด และคำพูด
ตัวเรานั้นสามารถให้อภั ย ได้ตัวเราเมื่อเราปล่อยวางได้ ตัวเราก็จะเบาเราก็จะมีความสุข
มีความสบายใจมากขึ้นสามารถสร้างความสุขได้อย่ างง่าย ๆ ด้วยตัวเอง
2. วัตถุทาน
วัตถุทานที่เราได้ว่ามานี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้เงิ นท องที่มากมายและไม่เอาตัวเองไปอยู่ในที่เดือด ร้อน
การให้น้อยหรือการให้มากนั้นผลบุญที่เราได้รับย่อมได้รับเท่ากัน การรินน้ำสัก 1 แก้ว
ให้กับผู้อื่นด้วยความตั้งใจ
และมีจิตใจที่บริสุทธิ์ การให้อาหารสัตว์การมอบสิ่งของต่าง ๆ ที่เรามีมากหรือเราไม่ได้ใช้แล้วหรือหากมี
กำลังซื้อของเพื่อเป็นการช่วย เหลือ ช่วยจากใจจริงไม่ใช่แค่เป็นในเรื่องของการสร้างภาพสิ่งเหล่านี้ที่
เราได้ทำนั้นเป็นการทำบุญจากวัตถุทานทั้งสิ้น ตัวเรานั้นจะได้รับผลบุญจากสิ่งที่เราได้ทำ
3. ธรรมทาน
ธรรมทาน นั่นหมายถึง การให้ความรู้ เป็นความรู้ที่ถูกต้องและถูกวิ ธีซึ่งนำไปใช้ให้เกิดผลประโยชน์กับผู้อื่น
อย่ างเช่น เป็นการอบรมสั่งสอน การมอบความรู้การสอนลูกหลาน ซึ่งจะเปรียบเสมือนเป็นการทำบุญ
และความเต็มใจ การจัดพิมพ์หนังสือสวดมนต์ การมอบหนังสือความรู้ต่าง ๆ กับผู้อื่นผู้ที่ต้องการซึ่งสิ่งเหล่านี้
นั้นนับได้ว่าเป็นธรรมทานทั้งสิ้น นอกจากการที่เราจะสร้างบุญให้กับตนเองแล้วยังเป็นการมอบบุญให้กับ
ผู้อื่นให้กับคนรอบข้างด้วย
ขอบคุณที่มา : postsod
