หลาย ๆ คน กำลังเป็นกัน กับการตั้งคำถามที่ว่า “ทำไมเราไม่ร วยสักที”
นั่นเป็นเพราะนิสัย ในการใช้เงิ นการใช้ชีวิตเป็นหลัก หลายคน เวลาที่เงิ นเดือนออก
ได้เงิ นมา ก็เอาไป ซื้ อ ของที่อ ย า ก ได้ทันทีเรื่องเก็บเอาไว้ทีหลัง
ขอให้ได้ใช้เงิ นก่อน ซื้ อ ความสุขความสบายก่อนเสมอ
นิสัยเหล่านี้แหละ ที่ทำให้คุณไม่ร วยสักที ยิ่งได้มาเยอะ ยิ่งจ่ายไปเยอะ สำหรับ ” ค น ร ว ย “
เขาจะ ซื้ อ ของแพง ๆ ก็ต่อเมื่อ เขาร วย และมีเงิ นเหลือมากพอ สำหรับ ” ค น จ น “
จะ ซื้ อ ของแพง ทั้ง ๆ ที่ไม่เหลือเ งินไว้ให้เก็บด้วยซ้ำ สำหรับ ” ค น ร ว ย “
จะรีบสร้างธุรกิจ มีกิจการเป็นของตัวเอง ใช้เงิ นต่อยอดคนร วย มองหาโอกาส
ที่จะทำให้ธุรกิจเติบโต มีเงิ นเหลือเฟือค่อยใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
สำหรับ ” ค น จ น “ สร้างแต่ห นี้สิน มองไปทางไหนก็เจอแต่เจ้าห นี้
คน จ น รายได้ก็ยังมีเท่าเดิมแต่หารายจ่ายเพิ่มมากขึ้นทุ กวัน ไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าใจ
แต่เมื่อก่อนผมก็เคยเป็นแบบนี้ ได้เงิ นมา ขอให้ได้ใช้ก่อน
แต่หลัง ๆ มานี้ ผมเริ่มเข้าใจ และรู้ว่าควรจะทำยังไงกับเ งิน ควรใช้จ่ายไปกับอะไร
เมื่อผมฉลาดมากพอ รู้เท่าทันความ อ ย า ก ของตัวเอง ผมก็คิดได้ว่าควรใช้ชีวิตยังไงต่อดี
ถ้าคุณยังอ ย า ก จะนั่งทำงาน คอยให้คนอื่นชี้นิ้วสั่ง จนถึงอายุ 50-60 คุณก็ทำไปเถอะ
ไม่ต้องเปลี่ยนแปลง ไม่ต้องคิดก่อนจะใช้ อ ย า ก ได้อะไร ซื้ อ เลย ไม่ต้องเชื่อผมก็ได้
มาถึงตอนนี้ ตอนที่ผมมีเงิ นมากพอที่จะ ซื้ อ รถหรูราคาหลักสิบล้าน ผมก็ไม่ ซื้ อ ไม่ทำมัน
ถึงแม้ว่าความจริงแล้วผมจะ อ ย า ก ได้มันมาก แต่ผมคิดว่า ”
มันมีอย่ างอื่นที่จำเป็นต้องทำก่อน“ แนวโน้มของคนที่มีแววว่า ” จ ะ จ น ล ง
“ คือนิสัยที่ว่า “ได้เงิ นมาปุ๊บ ก็ ซื้ อ ของที่ อ ย า ก ได้ปั๊บ”ลองดูสิ เวลาที่ได้โบนัสสิ้นปีมา
ปีละ 5-6 หมื่น ใช้ไปกับอะไรหมด ทำไมไม่เหลือเก็บสักที แล้วปีต่อไป
ก็ต้องไปนั่งทำงานงก ๆ ให้คนอื่นชี้นิ้วสั่งเหมือนเดิม วนไปทุ กปี นิสัยอีกอย่ างของคนที่มีแววว่าจะจน
ก็คือการใช้ข้ออ้างที่ว่า “ทนทำงานเหนื่อยมาทั้งปี” ก็ต้อง ซื้ อ ของขวัญให้ตัวเองบ้าง
แต่เคยนับบ้างไหมว่าในปีนึง ให้ของขวัญตัวเองไปกี่รอบแล้ว
แต่ละปี ได้โบนัสมา 5-6 หมื่น เอาไป ซื้ อ โทรศัพท์รุ่นใหม่ หมดไป 30,000 เอาไปเลี้ยงฉลอง ไปเที่ยว
หมดไปอีก 10,000 เปลี่ยนรองเท้าคู่ใหม่ 5,000 กระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่อีก 10,000 เงิ นหมดพอดี
คนส่วนใหญ่ในสังคม ชอบเข้าใจผิด กับคำว่า “ร า ง วั ล ชี วิ ต”
ถ้าไม่ได้มีเ งินเหลือเฟือมากพอ อย่ าไปฝืนทำแบบนี้ เพราะไม่ว่าผ่ านไปกี่ปี ก็ยังจนแล้วจนอีก
พากันหมดไปเท่าไหร่แล้วกับคำพูดที่ว่า “เหนื่อยมาทั้งปีแล้ว ขอให้รางวัลกับตัวเองบ้าง”
แล้วสุดท้ายก็มานั่งตั้งคำถามกับตัวเอง ทำไมถึงไม่ร วยเหมือนคนอื่นสักที
แล้วตอนนี้คุณรู้หรือยังว่ามันเป็นเพราะอะไร ทำไมคุณยังอยู่ที่เดิม ทั้ง ๆ ที่คนอื่นที่เขาเริ่มต้น
มาพร้อมคุณ แต่ตอนนี้เขากลับไปได้ไกลกว่าคุณซะแล้ว
อย่ านั่งรอให้โอกาสมาหา แต่จงออกไปหาโอกาสด้วยตัวเอง ถ้าหาโอกาสไม่ได้
ก็สร้างมันขึ้นมาเอง ด้วยสองมือ กับหนึ่ง ส ม อ ง ที่คุณมีนั่นแหละ
ขอบคุณที่มา : sabailey
