นานมาแล้ว มีซ า ก ช้ างลอยไปตามกระแสน้ำ
กาตัวหนึ่งพบเข้าก็ดีใจคิดว่าตนเป็นผู้โชคดี
เพราะจะได้อาหารกินฟ รีโดยไม่ต้องออกแรงไปอีกนาน
จึงโผลงจับที่ซ า กช้ างนั้นจิกกินเ นื้ อ ช้ างที่เ น่ าเ ปื่ อ ย อิ่ม
แล้วก็หลับอยู่บนซ า กช้ างนั้นเองตื่นขึ้นก็กินอีก กินๆ นอนๆ
อยู่กับซ า กช้ างนั้นอย่ างมีความสุขน านวันเข้า
กระแสน้ำก็ไหลออกสู่ทะเล ซ า ก ช้ างก็พลอยไกลฝั่งออกไปเรื่อยๆ
จนถึงกลางมหาสมุทร พอซ า กช้ างเ ปื่ อ ยเ น่ า สื้ นไป
กาก็มองไม่เห็นฝั่งเ สียแล้ว ถึงจะพย าย ามบินกลับอย่ างไร
ก็ไม่สามาร ถพ้นจากมหาสมุทรได้ จึงหมดแรงจ มน้ำต ๅ ยในที่สุด
ในทางธรรม ซ า กช้ างที่ลอยไปตามกระแสน้ำนั้น
ท่านเปรียบเหมือนกามคุณ ๕ ได้แก่ รูป เ สียง กลิ่น รส และสัมผัส
ที่น่าพอใจ ทำให้เกิดสุข ซึ่งเป็นเรื่องที่ปุถุชนมุ่งแสวงหา
เพราะที่มนุ ษย์ต้องการเงิ นทองข้าวของ อาหารการกินหรือที่อยู่อาศัย
ก็เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องมือให้ชีวิต เข้าถึงรูป เ สียง กลิ่น รส และสัมผัส
ที่ทำให้เกิดสุขทั้งสิ้ น ไม่นับวัตถุสิ่งของ
เครื่องปรนเ ปรอความสุขส่วนเกิน ที่มีอยู่อีกกลาดเกลื่อนมากมาย
กามคุณ ๕ จึงเป็นของคู่กับชีวิ ตมนุ ษย์ โดยเฉพาะม นุษย์ปุถุชนด้วยแล้ว
ก็เปรียบเหมือนอาหาร ที่จำเป็นกับชีวิตนั่นแหละ
ข้อควรร ะ วั งในเรื่องนี้ก็คือ แม้ต้องมีกามคุณเป็นอาหารของชีวิต
แต่ไม่ควรหลงใหลเผลอสติ ต้องนึกไว้เสมอว่า
ชีวิตที่ผูกพั นกับกามคุณ ก็เหมือนการอยู่บนซ า กช้ าง
ที่ลอยไกลออกไปทุ กที แล้วฝึกคิดให้เห็นด้านที่เป็นโ ท ษ
ของกามคุณเ สียบ้าง ยินดีในความสุขเหล่านั้นแต่พอประมาณ
จึงจะไม่ต้องพบชะตากรร ม เหมือนกาหลงซ า กตัวนั้น เชื่อมั่นใน ศรัทธา
ที่มา bangpunsara
